Masz prawo do swych praw

Sprawozdanie z tygodnia tematycznego pt. Masz prawo do swych praw!

 

W dniach 13 - 21 listopada oddaliśmy szkołę  we władanie  naszym uczniom w ramach tygodnia tematycznego, którego motywem przewodnim było hasło: Masz prawo do swych praw! Włączyliśmy się tym samym w świętowanie  Ogólnopolskiego Dnia Praw Dziecka.  W ten sposób postanowiliśmy wspólnie  uczcić 25 rocznicę  ratyfikowania Konwencji Praw Dziecka w Polsce. Uczyliśmy się o przysługujących  prawach:  o prawie do nauki, obywatelstwa, własnych zainteresowań, swobody zrzeszania się w legalnych organizacjach; prawa do nietykalności, własnych przekonań, odpoczynku i wielu innych.

Starsi  i młodzi  uczniowie zapoznawali się z prawami dziecka zawartymi w Konwencji Praw Dziecka.

W projekt włączyły się wszystkie dzieci, nauczyciele i pracownicy obsługi, nie zabrakło także rodziców, którzy widząc naszą pracę, zaoferowali swoją pomoc. Zależało nam, by cała społeczność szkolna współtworzyła działania na rzecz propagowania praw dziecka.

Staraliśmy się dobrać poszczególne zadania do wieku dzieci, zadbaliśmy o to, by uczniowie uczyli się poprzez bezpośrednie działania i przede wszystkim od samych siebie.  Zależało nam, by  poznając swoje prawa, umieli z nich korzystać.

Hasło przewodnie naszego projektu: Masz prawo do swych praw!  witało uczniów już od wejścia. Budziło  ono zaskoczenie i zainteresowanie nie tylko dzieci, ale i  wielu rodziców.

Działania edukacyjne rozpoczęliśmy już w klasach pierwszych, drugich i trzecich. Działania w tych klasach przybierały różne formy. Rozpoczęliśmy od tego, że wychowawcy omawiali z dziećmi prawa zapisane w Konwencji Praw Dziecka. Zajęcia wzbogacone zostały prezentacjami filmowymi związanymi  z ich prawami (posiłkowano się filmami zamieszczonymi na Youtoobie) i nauką piosenek.

W drugim etapie uczniowie klas starszych (szóstych i siódmych)  zawitali na lekcje do swoich młodszych kolegów z klas pierwszych, drugich i trzecich i koledzy - kolegom   tłumaczyli podczas zajęć czym są prawa dzieci.  Wyjaśniali także do kogo dzieci mogą się zwrócić, gdyby ich prawa zostały złamane. Lekcje prowadzone przez starszych uczniów cieszyły się szczególnym zainteresowaniem.

              

Gdy dzieci poznały już swoje prawa, przystąpiły do wykonywania kolejnych zadań. Z prawdziwą pasją przystąpiły do wykonywania Mini Konwencji Praw Dziecka! Ponieważ są to małe dzieci, wykonywały ją, rysując poszczególne prawa. Ci z uczniów, którzy umieją już pisać, podpisywali swoje rysunki, następnie ilustrowane karty zszyli tak, by powstała prawdziwa książka. Dzieci z klas pierwszych swoją konwencję nazwały: Rysujemy nasze prawa!

                      

Mini Konwencja Praw Dziecka. To  ilustrowane samodzielnie książeczki z zapisanymi  wybranymi prawami

Z Mini Konwencji Praw Dziecka przygotowano na specjalną prośbę dzieci wystawę w bibliotece szkolnej.

Najmłodsze dzieci przygotowały również scenki tematyczne, które prezentowały swoim kolegom i koleżankom.  Wcześniej losowały kartki z napisanym jednym prawem, które nalepiały na swoje szafki.

Także uczniowie z klas starszych chętnie uczestniczyli w pracach na rzecz propagowania i poznawania Konwencji Praw Dziecka. Zaczęliśmy od naklejenia na krzesła kartek z prawami dzieci. Po wejściu do sal, uczniowie z zainteresowaniem je czytali, dyskutowali o tym, co widzą. Każdego dnia panie z obsługi zamieniały miejsca krzeseł i tym sposobem, przez cały tydzień uczniowie siedzieli na innym krzesełku, dzięki czemu uczniowie siadający na  kolejnych krzesłach poznawali inne prawa. Jedna z klas przejęła inicjatywę i samodzielnie wykonała napisy.

W tygodniu tematycznym lekcje rozpoczynały się od wysłuchania przez uczniów piosenek (m.in. "Masz prawo do swych praw",  "Odpowiedz mi dorosły polityku",  "Masz prawo być inny", "Piosenka o naszych prawach"...)

Na lekcjach wychowawczych zrealizowano temat: Prawa dzieci zapisane w konwencji.  Efektem zajęć były plakaty, które następnie zostały zawieszone na korytarzach szkolnych.

Również tematykę zajęć świetlicowych poświęcono prawom dziecka. Tu nauczyciele pokazywali uczniom filmy, czytali opowiadania o przestrzeganiu praw dziecka, ale zachęcili, by uczniowie w różny sposób się o nich wypowiedzieli. Oto efekt ich pracy.

                      

Także na poszczególnych przedmiotach skupiono się na tematyce związanej z prawami dzieci.

- Na biologii tematyka dotyczyła pracy afrykańskich dzieci na plantacjach kakaowca

(zajęcia wzbogacono emisją filmu pt. Czekolada - gorzka prawda).

- Na języku polskim omawiano wiersz M. Brykczyńskiego: Prawa dziecka. Klasa VII nagrała film, który zostanie zaprezentowany innym uczniom.

- Na historii omówiono Preambułę zawartą w Konwencji Praw Dziecka. Uczniowie poznali postać J. Korczaka i I. Sendler.

- Na matematyce rozwiązywano zadania, w których głównym motywem było dziecko.

- Na języku angielskim i niemieckim podjęto się tłumaczenia praw dziecka na języki obce.

- Na muzyce uczniowie uczyli się piosenek Łejerów (j.w)

- Na plastyce uczniowie przygotowywali prace plastyczne: Masz prawo do swych praw. Dodatkowo uczniowie zagospodarowali prawie 3m tablicę znajdującą się na korytarzu szkolnym.           

Zależało nam, aby nasi uczniowie naprawdę znali swoje prawa, aby umieli z nich korzystać, aby o nich pamiętali tak długo, jak będzie to konieczne. Kolejne zdanie szczególnie spodobało się dzieciom.  Każdy uczeń otrzymał balon, na którym miał zapisać prawo, które wydawało mu się szczególnie ważne. Dnia 20 listopada balony zostały przyczepione do balustrady schodów,  zdobiły je od parteru do II piętra. Z prawdziwą przyjemnością obserwowaliśmy, jak uczniowie czytają i komentują zapisane w ten sposób prawa.

                                                        

Każdy uczeń otrzymał także plakietkę z wylosowanym prawem.  Wszystkie plakietki zostały wykonane na lekcjach informatyki.     

Tym razem, ze względu na złą pogodę, zrezygnowaliśmy z happeningu. Przekonaliśmy się jednak, że uczniowie znają swoje prawa! Ku naszej radości sami rodzice na zebraniach zaczęli opowiadać o tym, jak dzieci w domach  zaczęły nauczać o prawach dzieci zapisanych w Konwencji Praw Dziecka. Okazało się więc, że nasze działania skierowaliśmy nie tylko do dzieci, ale ich odbiorcami stali się też dorośli. Uznaliśmy to za podwójny sukces.

Umiejętności kluczowe

Umiejętności kluczowe nie muszą być straszne i tak naprawdę wszyscy realizujemy je na lekcjach, choć pewnie wielu robi to intuicyjnie. Myślę,że warto przyjrzeć się im z bliska.

W celu uporządkowania informacji  przygotowałam kilka wskaźników, które dowodzą, jak nietrudne jest to zadanie. Wykorzystałam lekcję  o prezentacji bohatera literackiego. Wskaźniki podane w nawiasach nie zostały wykorzystane na mojej lekcji, choć przy odpowiednim przygotowaniu można je wykorzystać).

1. Przykłady/wskaźniki  w odniesieniu do kompetencji porozumiewania się w językach obcych (opierającego się na zdolności do rozumienia, wyrażania i interpretowania pojęć, myśli, uczuć, faktów i opinii w mowie i piśmie - rozumienie ze słuchu, mówienie, czytanie i pisanie - w odpowiednim zakresie kontekstów społecznych i kulturalnych - w edukacji i szkoleniu, pracy, domu i czasie wolnym - w zależności od chęci lub potrzeb danej osoby

- redagowanie  formuły powitania i przedstawienia się w języku angielskim - uczniowie na kartach pracy  piszą  krótki  dialog w imieniu konkretnej postaci literackiej z wyimaginowaną osobą z innego kraju.  W dialogu ma nastąpić prezentacja obu postaci - literackiej i nieliterackiej).

Podjęcie próby nawiązania kontaktu w piśmie. Uczniowie mogąkorzytsać ze słownika polsko-angielskiego i angielsko-polskiego,

- wykonanie chmury wyrazowej o postaci w wersji polsko-angielskiej,

 - sprawne posługiwanie się stronami anglojęzycznymi w celu dokonania publikacji lub wykonania konkretnej prezentacji  ( www.voki.com,  www. wordart, www.padlet.com),

- odszukiwanie informacji na internetowych stronach  anglojęzycznych.

2. Przykłady/wskaźniki w odniesieniu do kompetencji matematycznych i podstawowych kompetencji naukowo-technicznych (obejmujących zarówno umiejętność rozwijania i wykorzystywania myślenia matematycznego w celu rozwiązywania problemów wynikających z codziennych sytuacji, jak i zdolności i chęci wykorzystywania istniejącego zasobu wiedzy i metodologii do wyjaśniania świata przyrody.

- podział na grupy w zależności od otrzymanego wyniku matematycznego ( uczniowie losowali kartki z zapisanym działaniem matematycznym),

- wykonywanie figur geometrycznych i wykorzystanie ich do prezentacji postaci ( chmura wyrazowa wkształcie odpowiedniej figury),

- wyciąganie wniosków z dyskusji np. zauważenie, roli forów społecznościowych  we współczesnym społeczeństwie, ( dyskusja o manipulacji),

- doświadczenie  łatwości wejścia w rolę innej osoby, podszycia się pod kogoś, kim się nie jest i zauważenie niebezpieczeństwa z tego wynikających,

- przyjmowanie ról w grupie,

-wykorzystanie kostek ( kości)  do gry,

- logika wypowiedzi.

                                   

3. Przykłady/wskaźniki w odniesieniu do kompetencji informatycznych (obejmujących umiejętne i krytyczne wykorzystywanie technologii społeczeństwa informacyjnego w pracy, rozrywce i porozumiewaniu się.

- wykorzystywanie nowoczesnych technilogii do tworzenia prezentacji postaci,                              tworzenia chmur wyrazowych,

 - zamieszczanie efektów działań na stworzonym na ten cel padlecie lub w chmurze,

- odczytywanie QR codów,

- wykorzystanie ćwiczeń ze strny learning upp,

- wykorzystanie kahoota czy też innej platformy.

4. Przykład/wskaźniki w odniesieniu do umiejętności uczenia się (rozumianej jako zdolność konsekwentnego i wytrwałego uczenia się, organizowania własnego procesu uczenia się, w tym poprzez efektywne zarządzanie czasem i informacjami, zarówno indywidualnie, jak i w grupach)

- samodzielne dochodzenie do wiedzy dzięki podjęciu działań -wypełnianiu karty                                pracy ( tworzenie profilu facebooka),

- możliwość podjęcia przez ucznia decyzji, jaka technika pracy jest najodpowiedniejsza do             zapamiętania treści,

- dokonywanie samooceny i oceny koleżeńskiej,

- współpraca w zespole w celu wykonania zadania,

- znajomość celu lekcji i kryteriów sukcesu,

- redagowanie opisu zgodnie z określonymi zadaniami ( opis zgodny z rysunkiemi                        w zależności od  wylosowanych ilości oczek na kostce).

- zarządzanie czasem, poszczególne fragmenty realizacji zadań ograniczone są                            czasem wskazywanym przez klepsydrę,

- możliwość wypicia wody na lekcji i zajęcie pozycji, która pozwala lepiej uczyć się ( uczeń całą lekcję chodził  wokół swojej grupy, przyklękał, siedział z podwiniętymi nogami).

5. Przykłady/wskaźniki w odniesieniu do kompetencji społecznych i obywatelskich (rozumianych jako kompetencje osobowe, interpersonalne i międzykulturowe obejmujące pełny zakres zachowań przygotowujących osoby do skutecznego i konstruktywnego uczestnictwa w życiu społecznym i zawodowym, szczególnie w społeczeństwach charakteryzujących się coraz większą różnorodnością, a także rozwiązywania konfliktów w razie potrzeby).

 - umiejętność współpracy w zespole,  

- podejmowanie różnych ról w grupie,

- przygotowanie do uczciwego prezentowania się, także w mediach społecznościowych,

- dokonywanie świadomego wyboru osób, z którymi chcemy mieć kontakt,

- wyjaśnienie na czym polega różnorodność kulturowa i wskazywanie na różne wspólne cechy, priortyety, pasje.

6. Przykłady/wskaźniki w odniesieniu do kompetencji inicjatywności i przedsiębiorczości (obejmującej kreatywność, innowacyjność i podejmowanie ryzyka, a także zdolność do planowania przedsięwzięć i prowadzenia ich dla osiągnięcia zamierzonych celów).

- podejmowanie decyzji  o sposobach pracy w celu optymalizacji czasu pracy, 

- wykonywanie notatek w sposób indywidualny, kreatywny, 

- (jeśli przygotujemy zadania , w których uczeń będzie musiał podjąć decyzję, czy wybrać zadanie za 1 -2 czy 3 pkt, to własnie będzie realizacja tej umiejętności),

- ( wykorzystanie gry kaboot bądź Milionerów).

7.  Przykłady/wskaźniki w odniesieniu do kompetencji świadomości i ekspresji kulturalnej (rozumianej jako docenianie znaczenia twórczego wyrażania idei, doświadczeń i uczuć za pośrednictwem szeregu środków wyrazu, w tym muzyki, sztuk teatralnych, literatury i sztuk wizualnych).

- wybór środków wspomagających prezentację postaci ( rysunek - szkic poszczególnych elementów ciała,       zdjęcie),

- wykorzystanie cichej muzyki relaksacyjnej,

- zaprezentowanie typów muzyki, których mogłaby być  fanem postać prezentowana.

8. Przykłady/wskaźniki w odniesieniu do kompetencji porozumiewania się w języku ojczystym (rozumianego jako zdolność wyrażania i interpretowania pojęć, myśli, uczuć, faktów i opinii w mowie i piśmie - rozumienie ze słuchu, mówienie, czytanie i pisanie - oraz językowej interakcji w odpowiedniej i kreatywnej formie w pełnym zakresie kontekstów społecznych i kulturowych – w edukacji i szkoleniu, pracy, domu i czasie wolnym).

- aktywne słuchanie nauczyciela i siebie wzajemnie,

- odczytywanie instrukcji,

- wyraźanie własnych sądów, 

- opis postaci przy użyciu odpowiednich środków językowych, w tym eufeminizmów, peryfraz, porównań, itp.)

- przekazywanie informacji zwrotych.

Cele i Nacobezu do wybranych lektur

Wszystkie rysunki są autorstwa D. Sterny

                                                Dorota Terakowska: Władca Lewawu

Jaki jest cel zajęć?

·         Znam problematykę powieść i umiem dyskutować o niej.

 Na co zwrócę uwagę?

·         Wykorzystuję technologię informacyjno komputerową do pracy.

·         Zamieszczam przygotowane prezentacje na padlecie.

·         Określam i omawiam świat przedstawiony.

·         Wskazuję na osobę narratora.

·         Rozpoznaję rodzaj i gatunek literacki ( epika, powieść fantasy).

·         Wskazuję na cechy charakterystyczne osób i miejsc.

·         Dokonuję analizy, oceny i wnioskuję na podstawie tekstu.

·         Wypowiadam się na temat motywacji, jaka towarzyszyła bohaterom

i porównuję ją do motywacji w moim świecie.

·         Uzasadniam wypowiedzi.

·         Piszę opowiadanie o dalszych losach bohaterów.

·         Piszę krótkie teksty użytkowe: zaproszenie, dedykację, ogłoszenie, instrukcję, list oficjalny.

·         Określam uczucia Bartka i sposoby pokonywania słabości podczas

 wyprawy na Lewaw. Porównuję je z własnymi doświadczeniami.

             

Pytanie kluczowe

 O czym tak naprawdę jest ta powieść?

              Rafał Kosik Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi

Jaki jest cel?

Omawiam problematykę zawartą w utworze.

Wykorzystuję technologię informatyczno komputerową w procesie uczenia się.

·        

      Kryteria sukcesu 

      Przygotowuję lapbook, wykorzystując wiadomości zdobyte samodzielnie na podstawie przeczytanego tekstu.

·         Przygotowuję prezentację  ( avatara, chmurę wyrazową, zdjęcia itp.) i zamieszczam je na padlecie.

·         Wyszukuję, selekcjonuję, analizuję i wnioskuję o bohaterach i ich działaniach na podstawie zgromadzonego  materiału.

·         Tworzę twórczą notatkę, wykorzystuję w niej swoje umiejętności  związane z językiem angielskim.

·         Aktywnie pracuję w grupie, decyduję o sposobie uczenia się.

·         Wykonuję profil fb postaci konsultując informacje  z kolegami z grupy,

·         Próbuję dokonać videorecenzji książki.

·         Odróżniam informacje prawdziwe od nieprawdziwych na podstawie przeczytanej lektury

·         Określam świat przedstawiony.

·         Omawiam rodzaj i gatunek literacki utworu.

·         Wyrażam opinię i podaję argumenty o korzyściach i zagrożeniach płynących z nowoczesnych technologii informatycznych, w tym z uczestniczenia w grupach na portalach społecznościowych.

·         Piszę krótkie formy użytkowe, zgodnie z podanymi kryteriami sukcesu: zaproszenie, dedykację, ogłoszenie.

·         Redaguję zgodnie z podanymi kryteriami: list oficjalny, próbę charakterystyki i opowiadanie twórcze, opis postaci(na podstawie  rysunku).

·         Wypowiadam się na temat motywacji, jaka towarzyszyła bohaterom

i porównuję ją do osobistych doświadczeń, przemyśleń, możliwości.

Pytanie kluczowe

Czy chciałbym/-ałabym przystąpić do fanklubu powieści R. Kosika?

                 Jan Brzechwa: "Akademia pana Kleksa"

Jaki jest cel?

  Umiem opowiedzieć o lekturze i w grupie ją opracować.

  W formie lapbooka tworzę swoje notatki o niezywykłej akademii.

 NaCoBeZu

 Opisuję postać pana Kleksa.

·         Omawiam elementy świata przedstawionego ( czas, miejsce, narratora, bohaterów i wydarzenia).

·         Układam plan wydarzeń.

·         Opisuję niezwykłe lekcje i przedmioty.

·         Wyjaśniam i wyrażam opinię.

·         Układam rymowankę.

·         Rozróżniam narratora pierwszoosobowego od trzecioosobowego.

·         Tworzę tematyczną krzyżówkę.

·         Gromadzę wyrazy bliskoznaczne.

·         Poprawnie zapisuję wyraz: akademia, akademii.

·         Rozróżniam elementy realistyczne od fantastycznych.

·         Wyjaśniam na czym polega baśniowość utworu.

·         Rozumiem związki frazeologiczne: Mieć otwartą głowę,  Mieć olej w głowie.

·         Porównuję tekst książki z światem, który znam.

Pytanie kluczowe

Dlaczego warto było przeczytać Akademię pana Kleksa?

                   Zajęcia związane z lekturą pt. "Mikołajek"

Cel lekcji

Umiem opowiedzieć o lekturze i w grupie ją opracować.

W formie lapbooka tworzę swojego notatki o Mikołajku

·        

       Kryteria sukcesu

        Opisuję postacie występujące w lekturze

·         Omawiam elementy świata przedstawionego ( czas, miejsce, narratora, bohaterów i wydarzenia)

·         Układam plan wydarzeń

·         Piszę rady dla Mikołajka i jego przyjaciół

·         Wyjaśniam i wyrażam opinię

·         Piszę ogłoszenie

·         Rozumiem pojęcie: komizm i wyszukuję elementy śmieszne w książce

·         Streszczam opowiadanie

·         Gromadzę wyrażenia dotyczące uczuć

·         Wyjaśniam, na czym polega opowiadanie i próbuję je napisać

·         Tworzę tematyczną krzyżówkę

·         Zapisuję dialog

Pytanie kluczowe

Dlaczego warto było przeczytać Mikołajka?

Perswazja językowa

To, że uczniowie tworzą lekcję, wiadomo nie od dziś.  Wystarczy tylko uważnie ich obserwować i za nimi podążać. Tak też było i tym razem. Ale po kolei.

Klasa VIII, a więc ogrom materiału, presja i czas... Nie wiadomo w co ręce włożyć.

Po omówieniu i przypomnieniu środków poetyckich zrobiłam  kartkówkę ( jak zwykle zapowiedzianą, żeby dzieciaki mogły się przygotować).  W jej trakcie zdałam sobie jednak sprawę, że uczniowie nie przygotowali się i nie mają szans na dobre oceny. Pomyślałam, że bez sensu jest wystawianie negatywnych ocen, bowiem nie sprawią one, że uczniowie nauczą się czegokolwiek. A to przecież mój cel.

Zaczęłam zastanawiać się, jak upiec dwie pieczenie na jednym ogniu - a więc jak nie stracić lekcji i w końcu zmobilizować dzieciaki do nauki.  I

I w końcu wpadłam na pewien plan!

Poprosiłam uczniów, by po napisaniu kartkówki odwrócili swe kartki i położyli je na skraju stolików. Zapytałam jakim poszło. Nie musiałam pytać, ale postanowiłam "grać". Odpowiedź przecież znałam.

Następnie  zaczęłam mówić dzieciakom, że jeśli przekonają mnie, że nie mam sprawdzać kartkówek, nie zrobię tego. Postawiłam jednak pewien warunek. Uczniowie musieli "trafić" i przekonać mnie słowami podobnymi do tych, które napisałam na kartce.  Kartkę odwróciłam, przykleiłam do tablicy tak, by uczniowie nie widzieli tego, co było na niej napisane ("Jeśli da nam Pani szansę, byśmy raz jeszcze napisali kartkówkę, to na pewno nauczymy się, dzięki czemu staniemy się mądrzejsi i lepiej napiszemy test, a Pani zapewne będzie czeprała przyjemność ze sprawdzania kartkówek, które napiszemy za tydzień. Niech dziś Pani odpocznie, poczyta ciekawą książkę,  za tydzień ucieszy się Pani z wyników naszej pracy") i zaproponowałam pracę w parach. Wszyscy zaczęli intensywnie pracować.

Po 10 minutach poprosiłam, by uczniowie zaczęli mnie przekonywać. W tym samym czasie na tablicy zapisywałam, grupując,  argumenty w formie uzasadnienia, sugestii i apeli, to co mówili. Zaczęła powstawać tabela!

Następnie wprowadziłam pojęcie : perswazji językowej.

Uczniowie do końca czekali, czy "trafili", czy będę sprawdzała ich kartkówki czy też nie. A ja już na początku wiedziałam, jaka będzie decyzja, zważywszy, że pierwsza para uczniów doskonale wpisała się w tekst tego, co było na karteczce.

Cel został zrealizowany - uczniowie obiecali mi, że powtórzą środki językowe ( nie wątpię , że to zrobią!) i zrozumieli ( co udowodnili podczas refleksji na zakończenie zajęć) na czym polega perswazja językowa.

Przepis na udaną lekcję

Tylko ten nie popełnia błędów, kto nic nie robi. Tak więc, jeśli ktoś zauważył na 1 stronie błąd - to niech wie, że też go zauważyłam, ale dopiero po tym, jak dzieciaki wkleiły temat z celem i kryteriami do zeszytu. No i poszło... Trudno, trzeba było wyjasnić ustnie , że nie ma żadnej różnicy między celem a 1 kryterium.

Na lekcję dzieciaczki przynieść miały przepisy kulinarne , które wklejały do OKeszytu. Im więcej"wlejek", koloru, tym chętniej dzieciaczki swój zeszyt przeglądają, ucząc się (mam nadzieję).  Analiza ( jak zawsze w grupach) polegała na tym,by uczniowie odkryli, z jakich części składa się przepis ( składniki, instrukcja wykonania).  Z tym nie mieli problemów! Gorzej z nazwaniem.
Następnie ( znów w grupach) ustalali składniki dobrej lekcji. Pojawiły się hasła m.in.:
1. Dobry humor
2. Koncentracja i słuchanie się
3. Uczenie się od siebie ( naprawdę,ktośna to wpadł!)
4. Posiadanie niezbędnych przyborów lekcyjnych, w tym OKzeszytu
5. Praca w grupach
6. Dobry nauczyciel, czyli taki który jest usmiechnięty
7. Grzeczne dzieci (?)itp.

Następnie uczniowie przyglądali się instrukcji i wyszukiwali czasowniki w formie osobowej i te w formie bezokoliczniaka . Oczywiście tu trzeba było przystanąć i wyjaśnić uczniom, czym jest bezokolicznik. ( osobna wkleka do zeszytu).

Podobnie uczyniłam z wyrazami oznaczającymi kolejność czasową. Zwróciłam na te wyraz uwagę,bowiem okażą się bardzo istotne, gdy za kilka lat będę wprowadzać rozprawkę. Stąd kolejne wyróżnienia, tym razem w formie pociągu - lokomotywy ( odczytuję jak metaforę - lokomotywa pcha do przodu  kolejne części czy to przepisu czy rozprawki).

Po przeanalizowaniu przepisów kulinarnych uczniowie mieli za zadanie zredagować przepis na udaną lekcję z użyciem zdań ( w każdym powinien pojawić się wyraz oznaczający nastepstwo czasowe i czasownik  w formie osobowej - uczniowie mieli odpowiednio zakreslić wskazane wyrazy), a potem przeredagować ( ustnie w parach) swój przepis tak,by zamiast czasowników w formie osobowej użyć bezokoliczników.