Narzędzia, które zaskoczą naszych uczniów.

Nie znoszę nudnych lekcji! Dlatego ciągle szukam takich narzędzi, które pozwolą mi uatrakcyjnić przekazywane treści. Na pewno trzeba korzystać z TIK,ale dziś nie o tym (no  może poza kołem fortuny).

Metody, formy i narzędzia pracy, które  sprawiają, że zajęcia stają się ciekawsze, uczniowie chętniej pracują i lepiej zapamiętują treści  przedstawiam poniżej.

Koło fortuny - może rozpoczynać lub kończyć lekcję, doskonale nadaje się, by wpisać w pola cechy bohaterów literackich ( uczniowie mogą do wylosowanych cech odszukiwaćprzykłady w tekście). Zastosowań koła jest niezliczona ilość, a obsługa niezwykle prosta. Wystarczy  kliknąć w dolne okienko, a strona nam się rozsunie i pojawią się pola do wpisywania własnych haseł.

https://wheeldecide.com/


https://wheeldecide.com/index.php?c1=gramatyka&c2=ortografia&c3=tw%C3%B3rcze+pisanie&c4=synonimy&c5=rodzina+wyraz%C3%B3w&time=5

                                                    

Chińczyk- każdy z nas grał kiedyś w tę grę. Ja wykorzystuję ją do zabaw z ortografią i gramatyką ( sporadycznie, przy powieściach do planu wydarzeć). Aby wykorzystać grę przygotowuję karteczki samoprzylepne, a więc łatwe do usunięcia, i na każdym polu nalepiam zadanie bądź pytanie. Uczeń odpowiada na nie w zależności na jakim polu stanie. Podobnie można wykorzystać i inne plansze do gier.  Warto zaopatrzyć się w planszówki ( różne) i wykorzystywać je na lekcjach. A przygotowane wcześniej karty z zadaniami wykorzystywać naprzemiennie do różnych gier. Trzeba zwyczajnie stworzyć bank gier - bez laminarki sobie tego nie wyobrażam!

Scrable ta niezwykle popularna gra często bywa przeze mnie wykorzystywana pod koniec roku szkolnego. Dzieciaki ją uwielbiają! Dodatkowo można poprosić uczniów, żeby układając wyraz nazwali go ( podali część mowy) i  określili jego formę gramatyczną. Ponieważ nie mam tylu kompletów gry, ile bym chciala,  wykorzystałam do jej zrobienia nakrętki od butelek, na których markerem napisałam litery. Można? Można!

Kości Story Cubes wykorzystuję na lekcjach rozwijających umiejętności redagowania opowiadania. W klasie mam 2 komplety, a uczniów wielu, dzielę więc kostki tak,by każdy miał swoją lub by w grupie były 3 kostki. Zwracam uczniom uwagę na to, by kulali wyłącznie na mój znak. Inaczej robią to bez przerwy!

           

 Dixit - przyznam się, że grać w tęcudowną grę nauczyli mnie moi uczniowie na kółku polonistycznym. Szybko kupiłam 2 komplety dodatków ( taniej wychodzi dodatek do gry, sama plansza jest mi niepotrzebna). Pierwszy raz wykorzystałam gręna lekcji wychowawczej. Uczniowie mogli wybrać sobie dowolną kartę i na jej podstawie opowiedzieć coś o sobie. Nigdy tylu ważnych rzeczy nie dowiedziałam się od moich wychowanku jak wówczas. Dziś nie wyobrażam sobie nauki argumentowania, wyciągania wniosków i pisania twórczych opowiadań bez pomocy Dixit. W dodatu karty doskonale sprawiają się także na zastępstwach.

Drzewko decyzyjne wydaje się konieczne, gdy poruszamy problemy społeczne,moralne i inne bohaterów naszych lektur.Nie maznaczenia, czy będziemy rozmawiaćo Hobbicie, Alku, Stasiu Tarkowskim czy bohaterze noweli. Jeżeli chcemy nauczyć dziecko myslenia, podejmowania decyzji i odpowiedzialności, jeżeli chcemy ,by uczniowie kierowali się wartościami - metoda drzewka musi zostać wykorzystana.

Gra w statki jest łatwa do wykonania i chętnie uczniowie uczą się dzięki niej ortografii. Wystarczy, że by ułozyli konkretną ilość wyrazów ze wskazną liczbą liter oraz podaną trudnością ortograficzną. Potem warto dać uczniom słowniki dla sprawdzenia poprawności zapisu. Warto o niej pamiętać na zajęciach wyrównawczych. Można oczywiście budować statki w parach, albo poprosić uczniów o to, by na jednej planszy napisać wyrazy np. z "ó" wymiennym, a na drugiej wyrazy wymieniające się. Można wykorzystać też to narzędzie dla omówienia cech bohatera literackiego. W tym roku uczniowie zagrają w statki na lekcji wychowawczej tworząc okręty o sobie.

Kolorowe pionki  lub nakrętko od butelek. W swojej sali mam kilka słoi wypełnionych po brzegi nakrętkami. W każdym słoju są inne kolory.  Nakrętki wykorzystuję przy analizie zdania pojedynczego. Udało mi się też przeprowadzić lekcję dotyczącą części mowy, podczas której uczniowie przy konkretnym wyrazie ustawiali nakrętkę , wybierając kolor właściwy dla danej części mowy.

Gałązka logiczna - tę metodę odkryłam dopiero rok temu. Fantastycznie można wykorzystać ją rzy układaniu planu opowiadania, wydarzeń, ale też podczas podjęcia prób argumentowania. Zdjęcie ponizej zamieszczone, podobnie jak inne są z zasobów internetowych.

Miękkie kostki rozpoczynające i kończące lekcję wykorzystuję sporadycznie, a to dlatego, że zbyt często nie lubię odtwarzać tych samych pytań kierowanych do moich uczniów.  Nie twierdzęjednak, że jest to słabe narzędzie, mnie do serca jednak nie przypadło.

Patyczki - raz w tygodniu dzielę uczniów na grupy i do tego wykorzystuję własnie patyczki. Na drewnianych szpatułkach, które kupiłamw aptece zapisałam nazwiska i imiona moich uczniów , wystarczy wylosować, by stworzyć grupę. Każda klasa ma swój zestaw z patyczkami w osobnym kubeczku. Kiedy stosuję zasadę niepodnoszenia ręki, również stosujępatyczki. Przyznam, że uczniowie tego nie lubią, choć już domoich metod pracy przywykli. 

Patyczki wykorzystałamteżdo gry typu Kahoot, które wykorzystuję na zajęciach podsumowujących dział, a nawet cały roknaszej pracy. Na poszczególnych patyczkach zapisałam pytania dotyczące wszystkich dziedzin ( gramatyka, literatura, poetyka, ortografia). Pytania losujemy,a  uczniowie na nie odpowiadają.Nikt nie mówi,że jest niesprawiedliwie na moich lekcjach! 

Ostatnio zostało mi ok.100 znaczników do moich róż, to plasikowe patyczki, które wsadzam do ziemi i opisuję nazwę,gatunek i pochodzenie kwiatów. Teraz  patyczki wykorzystam na lekcja, tylko treść zapisu się zmieni.

      

Metodniki pozwalają zasygnalizować nauczycielowi, czy uczeń rozumie czy nie omawiane treści. Zastosowań jest więcej, więc wykorzystuję je na każdejlekcji - uczniowie wiedzą,że gdy zaczynają mieć wątpliwości należy  pokazać mi żółtą kartkę, a kiedy nie rozumieją zadania - czerwoną. Zielone kartki mogą oznaczać wykonanie zadania. Metodniki sprawdzają siępodczas gry w milionerów czy  wówczas, gdy robimy testy ABCD. 

Konik szachowy to kolejna gra wymagająca od uczniów logicznego myślenia. Zadanie polega na tym, by posuwając się ruchem konika odnaleźć ukryte na polach wyrazy i odczytać zdanie ( związki frazeologiczne itp). Gra nie jest łatwa,więc polecam jądla starszych uczniów szkoły podstawowej.

Kapelusze de Bono wycięłam z kolorowej tektury. Z jednej strony napisałam , co dany kolor oznacza, z drugiej podpowiedzi, czyli w jaki sposób muszą uczniowie pracować , by udało im się w sposób właściwy scharaktreryzować bohatera. O tejmetodziemożna poczytać m.i. tu:  http://www.inspiracjedlaszkoly.pl/fitedukacja/merytorycznie-i-praktycznie/fitinspiracja/item/355-kolorowe-kapelusze-czyli-kreatywne-podejscie-do-rozwiazywania-problemow

Puzzle  niestety moje doświadczenie w tym temacie jest ciągle skromne. Nie mam pomysłu,jak zrobić   do wielokrotnego wykorzystania puzzle. Do tej pory cięłam pocztówki z obrazami,które potem uczniowie  składali a obrazy opisywali. Oczywiście nie ma problemu ze zrobieniem puzzli , które wykorzysta się raz w danej klasie, ale myslę o takich, które będzie można mazać i na zapisanych nanosić zmiany. 

Na podobnych zasadach układamy Trimino.

                     

Kolorowe karteczki są niezastąpione nie tylko wtedy, gdy uczniowie wykonują lapbooki, ale przede wszystkim wówczas, gdy uczniowie prowadzą OKzeszyty. Umiejętność ich składania, wklejanie pod różnymi kątami, przycinanie - to skupia uwagę szczególnie młodszych dzieci. Polecam wszystkim!

Plastelina - trochę jakby  niedoceniana,a przecież można ją wykorzystać także na naszych lekcjach. Moi uczniowie lepili postaci mitologiczne z ich atrybutami, a następnie wykonywali ćwiczenia typowo językowe.